Πολιτιστικός Σύλλογος Σέμπρωνα: Έναρξη εργασιών 2012... Με ένα ημερολόγιο και μια ... πίτα

Το κοινοτικό τραπέζι
της Μαρίας Χαραμή
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 24/02/2011, 15:14 (ΤΟ ΒΗΜΑ Gourmet)

Οτι η αμερικανική νοοτροπία διαφέρει από εκείνη της γιαγιούλας μας ηπείρου το ξέρει και ο σκύλος μου. Θέλω να πω ότι η κάθε παλαβομάρα made in USA δεν αντιγράφεται την επόμενη εβδομάδα στη Βαλένθια, στην Ντιζόν ή στα Γρεβενά. Ευτυχώς. Εν τούτοις, ένας απόηχος φθάνει. Από το Διαδίκτυο κυρίως. Σήμερα θα σας μιλήσω για ένα αντιδάνειο. Οχι γλωσσικό, κυριολεκτικώς φαγητικό. Το trend του «κοινοτικού τραπεζιού» εμπνέεται από τους παλιούς μεσογειακούς πολιτισμούς.

Προέκυψε ως... παρενέργεια του eat local. Οικολογικής θέσης για κατανάλωση ντόπιων προϊόντων. Οι λόγοι προφανείς. Τα υλικά που μεταφέρονται από μακριά, δαπανώντας καύσιμα, επιβαρύνουν και βρωμίζουν γη και ουρανό. Ξοδεύουν ενέργεια. Αφετέρου, αγοράζοντας φαγώσιμα της περιοχής μας, ενισχύουμε την τοπική οικονομία. Αυτά λοιπόν τα καλούδια πωλούνται σε μόνιμες ανοιχτές αγορές ή στις βδομαδιάτικες λαϊκές, συχνά από τους ίδιους τους παραγωγούς.(...)

Πιο άμεσος και προσιτός ο ρεφενές. Οι γείτονες μαζεύονται στο σπίτι κάποιου ή ακόμη και σε κοινόχρηστους χώρους, ταράτσες, αυλές, μοιράζονται τα έξοδα και τις δράσεις και τρωγοπίνουν. Συχνά οινοπαραγωγοί ή κτηνοτρόφοι ή ψαράδες κομίζουν τα είδη τους. Συχνά επίσης η παρέα περιλαμβάνει επαγγελματίες, μαγείρους, φουρναραίους, ζαχαροπλάστες, ψήστες. Και γίνεται party. Μια γιορτή που διαρκεί ίσως ολόκληρο το Σαββατοκύριακο, με πρωινά, γεύματα, κολατσιό και δείπνα.(...)

Μια άλλη συμπαθητική μορφή του «κοινοτικού τραπεζιού» συνιστά το εστιατοράκι της γειτονιάς. Κάτι σαν το δικό μας καφενείο. Ενα απλό, φθηνό μέρος, με τίμιο, καθαρό, νόστιμο φαγητό, μια και απευθύνεται σε καθημερινούς πελάτες. Το στέκι για να πας και μόνος σου. Με τη βεβαιότητα πως θα συναντήσεις τους γειτόνους, θα συζητήσετε για τα δικά σας αλλά και για τα θέματα της συνοικίας σας. Mερικά τέτοια μαγαζιά δημιουργούνται από συνεταιρισμούς ανάμεσα στις γειτόνισσες που έχασαν τη δουλειά τους αλλά κάτι σκάμπαζαν από μαγειρική. Η πελατεία συνεισφέρει την κριτική, τη γνώμη, μα και τις ιδέες ή τις δικές της συνταγές.

Πιστεύω στο «μαζί». Στην κοινοτική δυναμική που μπορεί να παράξει πολλά και να μεγαλουργήσει. Από τη βρύση ή τον φούρνο του χωριού, μήπως ξανάρθουμε στα ίδια, αντιδανειζόμενοι το αμερικανικό βερνίκι;

Κι εμείς πιστεύουμε στο "μαζί"... Γι' αυτό άλλωστε ξεκίνησε και όλη αυτή η προσπάθεια! Επιστρέφουμε λοιπόν στις αναρτήσεις με ατελείωτες ευχές για ένα υγιές και χαρούμενο 2012...

Τον ενάμιση μήνα που πέρασε δίχως αναρτήσεις, εκτός από τις γιορτές είχαμε επίσης την έκδοση των ημερολογίων για το έτος 2012 (τοίχου και επιτραπέζια)...

καθώς και την κοπή της Πρωτοχρονιάτικης πίτας του Συλλόγου μας, την Κυριακή που μας πέρασε, στο κτίριο του πρώην Δημοτικού Σχολείου Σέμπρωνα και νυν Αίθουσα Εκδηλώσεων του Συλλόγου...

Το φλουρί μας ήταν ένα καλάθι με παραδοσιακά προϊόντα... Λάδι, κρασί, τσικουδιά, μέλι, καρύδια, κάστανα, αλατσολιές, γραβιέρα και συκοπιτακίδες... Ευγενική προσφορά χωριανών, που με μεγάλη χαρά κατέθεσαν τον "οβολό" τους στην βραδιά αυτή...

Ο χώρος μας υποδέχθηκε πολλούς χωριανούς και φίλους του Σέμπρωνα τους οποίους θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε έναν έναν προσωπικά για την τιμή που μας έκαναν αλλά είναι πραγματικά αδύνατον! Ιδιαίτερα όσους έφεραν μαζί τους ένα κέρασμα, κρασί και τσικουδιά για να εμπλουτίσουν όσα φτωχά είχαμε εμείς ετοιμάσει... Λίγα πράγματα με πολλή αγάπη!!!

Μόλις τελειώσαμε με τα της πίτας, και συγκεκριμένα χτες βράδυ, άνοιξαν οι ουρανοί και σήμερα ξημέρωσε ... άσπρη μέρα στο Σέμπρωνα!