Τρίτη 20 Μαρτίου 2012

Του χωριάτη ο γιατρός...

  Με τον Αναγκαστικό Νόμο υπ` αριθ. 965 της 22/24 Νοεμ. 1937(ΦΕΚ Α` 476) "Περί οργανώσεως των Δημοσίων νοσηλευτικών και Υγειονομικών Ιδρυμάτων.", έγινε η πρώτη µεγάλη µεταρρύθµιση στο υγειονοµικό πρόβληµα της χώρας. Για πρώτη φορά ιδρύθηκαν πολυιατρεία στις πόλεις και υγειονοµικοί σταθµοί στις αγροτικές κοινότητες. Συνεπώς έγινε μια σηµαντική προσπάθεια οργάνωσης ενός συστήµατος παροχής πρωτοβάθµιας περίθαλψης στον πληθυσµό.
  Η ίδρυση των αγροτικών ιατρείων σε αγροτικές περιοχές συνέβαλε δραστικά στην τόνωση του αγροτικού πληθυσµού και έδειξε ότι πρόκειται για µια πρώτη προσπάθεια µε τις όποιες ελλείψεις είχε αυτή. Παρόλα αυτά η προσπάθεια του Υπουργείου Υγιεινής να επεκτείνει τον θεσµό σε όλη την επικράτεια απέτυχε εξ’ αιτίας της σηµαντικής έλλειψης οικονοµικών πόρων, της έλλειψης κρατικής οργάνωσης καθώς και της απουσίας οργανωµένης πολιτικής υγείας στη χώρα (έτη 1940-1950 - Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, Εμφύλιος Πόλεμος). Στην τριετία 1951-1953 λειτούργησαν τριάντα τρία (33) Υγειονοµικά Κέντρα.

  Με το Ν.Δ. 2592 της 17/18 Σεπτεμβρίου 1953 (Α 254) "Περί οργανώσεως της Ιατρικής αντιλήψεως.", προβλέφθηκε η διαίρεση της χώρας σε δεκατρείς (13) Υγειονοµικές Περιφέρειες, η σύσταση υγειονοµικών συµβουλίων και η οργάνωση της πρωτοβάθµιας περίθαλψης µε την δηµιουργία Υγειονοµικών σταθµών στις αγροτικές περιοχές. Στη συνέχεια, µε το Ν. 3487 της 31/31-12-55 (Α 354) "Περί Κοινωνικής Ασφαλίσεως των Αγροτών", προβλέφθηκε η σύσταση ενός ικανού αριθµού αγροτικών ιατρείων και υγειονοµικών σταθµών για την κάλυψη των υγειονοµικών αναγκών της υπαίθρου, ενώ µε το Ν.Δ. 67 της 18/20.12.1968 "Περί λήψεως μέτρων διά την κάλυψιν των υγειονομικών αναγκών της υπαίθρου."(Α' 303), θεσπίστηκε για τους από φοιτους των Ιατρικών Σχολών η υποχρεωτική ενιαύσια υπηρεσία υπαίθρου. Με το θεσµό αυτό καλύφθηκαν οι βασικές ανάγκες του θεσµού της πρωτοβάθµιας περίθαλψης και στελεχώθηκαν τα αγροτικά ιατρεία. Συνεπώς, µε τη λήξη της δεκαετίας του 1970 έχει ολοκληρωθεί µια σηµαντική προσπάθεια για την οργάνωση ενός δικτύου παροχής πρωτοβάθµιων υπηρεσιών υγείας στους κατοίκους της υπαίθρου. - Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΘΕΣΜΟΥ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΦΡΟΝΤΙ∆ΑΣ ΥΓΕΙΑΣ (Σ. Α. Αλεξιάδου, Ε. Α. Αλεξιάδου, Α. Χαµαλίδου).


  Ο γιατρός ο οποίος άφησε έντονα τα σημάδια της παρουσίας του και της πολύχρονης προσφοράς του στον τόπο μας ήταν ο Κωνσταντίνος Ντουντουλάκης από το Ντερέ, όπου ήταν και η έδρα του αγροτικού ιατρείου. Κάθε Τετάρτη ήταν η μέρα επίσκεψης του γιατρού στα χωριά μας (Σέμπρωνα-Πρασσέ-Νέα Ρούματα). Δρόμοι και αυτοκίνητα δεν υπήρχαν. Ένα πανέμορφο αρσενικό άλογο (μπεγίρι) είχε ο γιατρός με μια καταπληκτική χαίτη. Πάντα ήταν συνεπής στα δρομολόγιά του, εξαίρετος άνθρωπος και επιστήμονας. Γιατρός για όλα, για χτυπήματα, για πληγές, για κάθε σωματικό πόνο, για εγκύους. Το πρώτο ιατρείο ήταν στα Μπομπολιανά στο σπίτι του μπάρμπα-Μάρκο με του οποίου τη γυναίκα είχε συγγένεια ο γιατρός.
  Όταν χτίστηκε το Κοινοτικό Κατάστημα το 1972-1973 χρησιμοποιήθηκε ένα δωμάτιο για το σκοπό αυτό. Σήμερα συνεχίζεται ο θεσμός αλλά, δυστυχώς, δεν υπάρχει συνέπεια. Μάλιστα με τη νομοθεσία για την ηλεκτρονική συνταγογράφηση και δεδομένου ότι στο χωριό δεν υπάρχει προς το παρόν τέτοια δυνατότητα, φοβούμαστε για την πρακτική κατάργησή του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...