Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

Το παζάρι των Βουκολιών, τότε και σήμερα

Πλατεία Βουκολιές, Δεκέμβριος 1961

Πλατεία Βουκολιές, Μεγάλη Παρασκευή 1935
  Από το blog "ΚΙΣΣΑΜΟΣ-ΚΙΣΑΜΟΣ (ΟΙ ΑΞΙΕΣ ΤΗΣ": "Οι Βουκολιές πριν και μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν το εμπορικό κέντρο της Κεντρικής και Ανατολικής Κισάμου και μέρους του Κεντρικού Σελίνου. Η περιοχή, καθώς ήταν γεωργοκτηνοτροφική, συγκέντρωνε κόσμο για πώληση και ανταλλαγή προϊόντων.


  Ένα παζάρι, ένας τόπος δηλαδή δημόσιας αγοράς, το μοναδικό ίσως στην Κρήτη, που ξεκίνησε τον καιρό της Τουρκοκρατίας, λειτουργεί ακόμα και στις μέρες μας στις Βουκολιές. Το παζάρι αυτό γινόταν κάθε Σάββατο και μάζευε από τα γύρω χωριά τον αγροτικό κόσμο για μια ανταλλαγή αγροτικών προϊόντων.
  Το παζάρι των Βουκολιών τα παλαιότερα χρόνια ήταν ένας από τους κυριότερους χώρους για οικονομικές συναλλαγές και κοινωνικές σχέσεις. Όμως σήμερα με την ανάπτυξη των συγκοινωνιών και την αλλαγή του τρόπου ζωής έχει υποβαθμιστεί σε σημαντικό βαθμό και μια παράδοση εκατό χρόνων κινδυνεύει να χαθεί. Στις μέρες μας συνεχίζεται με μεγάλη επιτυχία το παζάρι της Μεγάλης Παρασκευής. Είναι η εμποροπανήγυρη του νομού και η μοναδική με το λαϊκό χαρακτήρα της παλαιάς εποχής.
  Σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων γινόταν κυρίως εμπόριο ζώων αλλά και λαχανικών, όμως έμποροι από τα Χανιά πούλαγαν και διάφορα άλλα είδη. Οι μέρες όμως που το παζάρι έφθανε στο αποκορύφωμα του ήταν την παραμονή του Δεκαπενταύγουστου και τη Μεγάλη Παρασκευή. Τη Μεγάλη Παρασκευή μάλιστα γίνονταν και τα συνοικέσια, γι’ αυτό κατέβαιναν κοπέλες στις Βουκολιές από τα γύρω χωριά.
  Το παζάρι στα χρόνια της άνθισης του καταλάμβανε όλη τη σημερινή πλατεία των Βουκολιών. Πριν τον πόλεμο οι κρεοπώλες ήταν στην ανατολική πλευρά της πλατείας κάτω από ένα μεγάλο υπόστεγο. Μετά τον πόλεμο απαγορεύθηκε η πώληση κρεάτων από υπαίθριους κρεοπώλες για λόγους υγιεινής και από τότε δημιουργήθηκαν εκεί μαγαζιά με ψυγεία για το εμπόριο κρέατος.
  Το εμπόριο ζώων κυριαρχούσε από παλιά στο παζάρι των Βουκολιών. Οι βοσκοί έφερναν ολόκληρα κοπάδια από πρόβατα, κατσίκια και βόδια, που σφάζονταν ή πουλιούνταν εκεί. Μάλιστα το πρώτο έργο υποδομής που έγινε στις Βουκολιές ήταν ένα κτίριο για τη σταύλιση των ζώων, που προορίζονταν για το Παζάρι του Σαββάτου. Κατασκευάστηκε με προσωπική εργασία των κατοίκων και διατηρείται μέχρι σήμερα. Έχει στεγάσει κατά καιρούς διάφορες υπηρεσίες και συλλόγους, το Δήμο και την Αστυνομία.
  Η ατμόσφαιρα θύμιζε γιορτή, καθώς ήταν μια ευκαιρία για φίλους και συγγενείς να ξαναβρεθούν, αφού, καθώς δεν υπήρχαν ξενοδοχεία, όσοι έρχονταν για το παζάρι αναγκάζονταν να καταλύουν σε φιλικά και συγγενικά σπίτια.
  Στηνόταν την παραμονή του παζαριού υπαίθριες ταβέρνες και τηγάνιζαν ψάρια, πατάτες, έψηναν κρέας, όλα με στοιχειώδη εξοπλισμό. Τη Μεγάλη Παρασκευή καταναλώνονταν πολλοί χοχλιοί και πολλά σαρακοστιανά και πουλιούνταν πάνω από χίλια ζώα."
   Ο περιηγητής Σπρατ το 1850 γράφει ότι ήταν το μεγαλύτερο και σημαντικότερο παζάρι της Κρήτης και συγκέντρωνε γύρω στους 2000 ανθρώπους κάθε Σάββατο. Την Παρασκευή το απόγευμα ή αργά το βράδυ ξεκινούσαν από το Σέμπρωνα με τα προϊόντα τους για να βρίσκονται τα ξημερώματα του Σαββάτου στις Βουκολιές. Ο χρόνος που χρειαζόταν για να φθάσουν με φορτωμένα τα άλογα ήταν περίπου τρεις ώρες. Πολλοί που έφευγαν από νωρίς την Παρασκευή και έμεναν στις Βουκολιές σε συγγενικά σπίτια, κρατούσαν τροφή για το άλογό τους για να μην επιβαρύνουν περισσότερο τους ανθρώπους που τους φιλοξενούσαν.
  Πουλούσαν οι Σεμπρωνιώτες πατάτες από τον Αύγουστο και μετά, κάστανα τον Οκτώβριο, αρνιά, ρίφια, πρόβατα, κατσίκες, γουρουνόπουλα, τυριά, δέρματα και πολλά άλλα. Εκεί έβρισκαν πεταλάδες για να πεταλώσουν τα άλογά τους, σαμαράδες και ό,τι άλλο χρειάζονταν.
  Υπάρχουν πολλές ευχάριστες και δυσάρεστες ιστορίες που αφορούν το παζάρι την περίοδο εκείνη μέχρι που ήρθε ο δρόμος και το αυτοκίνητο και σιγά-σιγά άλλαξαν τα πράγματα. Οι Σεμπρωνιώτες στράφηκαν στην αγορά της πόλης και χάθηκε μια πολύ όμορφη εποχή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...