Το Σελί είναι η πρώτη γειτονιά του Σέμπρωνα και η μόνη που βρίσκεται πάνω στον κεντρικό οδικό άξονα Χανιά-Σούγια. Είναι η πρώτη εικόνα που συναντά κανείς επισκεπτόμενος το χωριό μας, τα πανύψηλα αιωνόβια πλατάνια που φύτεψαν στις αρχές του περασμένου αιώνα (1905-1906) οι Μπομπολάκηδες και προσφέρουν στη γειτονιά αυτή μοναδική δροσιά τους καλοκαιρινούς μήνες. Όπως πολύ σωστά επισημαίνεται και στο βιβλίο, "... πολλοί έχουν την άποψη ότι η δροσιά που απολαμβάνει κανείς τους καλοκαιρινούς μήνες (στο Σελί), είναι η αιτία και η αφορμή να μειώνεται αισθητά η εργατικότητα των Σεμπρωνιωτών, γιατί όλοι οι δρόμοι οδηγούν εκεί! Είναι πολύ προκλητική η ιδέα της απόλαυσης ενός καφέ ή αναψυκτικού στη δροσιά των πλατάνων."
Μάλιστα, είναι χαρακτηριστικό το ... ανηφορικό ρεύμα αυτοκινήτων τα σαββατοκύριακα του καλοκαιριού προς το χωριό, ειδικά τα τελευταία χρόνια που ο τουρισμός έχει πνίξει τις βόρειες παραλίες και πολλοί άνθρωποι αναζητούν το εναλλακτικό (Σούγια, φαράγγι Αγίας Ειρήνης, αρχαία Έλυρος, Παλαιόχωρα, Γαύδος, Ελαφονήσι, αρχαία Λισσός, φαράγγι Σαμαριάς, Αγιά Ρουμέλη, Κουστογέρακο κ.α.). Ξεκινώντας, κάποιος που δεν ξέρει, από τα Χανιά μέσα στον καύσωνα δεν περιμένει με τίποτα ότι θα συναντήσει αυτόν τον παράδεισο δροσιάς πάνω στα καταπράσινα βουνά!
Η γειτονιά πιθανότατα πήρε το όνομά της λόγω της μορφολογίας του εδάφους που θυμίζει σέλα. Στις αρχές του περασμένου αιώνα χτίστηκαν εδώ τα πρώτα χάνια-πανδοχεία που εξυπηρετούσαν τους Σελινιώτες οι οποίοι μοίραζαν τη διαδρομή με τα άλογα από την Κάντανο, την Παλαιόχωρα και τα χωριά του Σελίνου. Το 1950 ήρθε ο δρόμος στο χωριό. Για τις επόμενες δύο δεκαετίες και πλέον σταματούσαν εδώ τα λεωφορεία της διαδρομής Χανιά-Σούγια και Χανιά-Παλαιόχωρα γιατί ο δρόμος ήταν κακός, στενός, με πολλές στροφές, τα οχήματα παλαιά και αυτές οι διαδρομές διαρκούσαν περίπου 4 ώρες.
Η γειτονιά αναπτύχθηκε περισσότερο, όπως είναι φυσικό, μετά τη διάνοιξη του δρόμου. Εδώ έχουν τα σπίτια τους οι οικογένειες των Μπομπολάκηδων, που ουσιαστικά μεταφέρθηκαν από τη γειτονιά Μπομπολιανά, και κάποιοι Μιχελάκηδες. Σήμερα στο Σελί λειτουργούν τρία καφενεία-ταβέρνες και ο επισκέπτης μπορεί να εξυπηρετηθεί από αυτά για φαγητό, ποτό, αναψυκτικά κτλ.
Όπως είναι φυσικό, λόγω του υψομέτρου, στο χωριό χιονίζει αρκετά συχνά. Μάλιστα η πρώτη γειτονιά που "υποδέχεται" το χιονιά λόγω ελάχιστης υψομετρικής διαφοράς είναι το Σελί, οπότε βέβαια υπάρχει η λογική ανησυχία μήπως κλείσει ο δρόμος.
Σε αυτή τη περίπτωση συνήθως κόβεται και το ρεύμα διότι ως γνωστόν "ενός κακού μύρια έπονται"!
Παρόλα αυτά, ανάβουμε τη σόμπα μας και το λουξάκι, κόβουμε κάστανα και με τσικουδιά και καλή παρέα ... θα περάσει κι αυτό!Για το άρθρο αυτό συλλέχθησαν πληροφορίες από όπου εντός του αναφέρεται ή οδηγούν τα links, ο πίνακας είναι του Κώστα Σπανάκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου